De missie en visie van Westfriese Vrije School Parcival
Missie Westfriese Vrije School Parcival
Met onze missie geven wij aan waarvoor wij als team van de Parcival staan.
Op Westfriese Vrije School Parcival werken we vanuit een antroposofisch mensbeeld en daarop gebaseerde pedagogisch-didactische principes. Onze kernwaarden zijn vertrouwen, saamhorigheid en bezieling.
Visie Westfriese Vrije School Parcival
Met onze visie geven wij aan waarvoor wij als team van de Parcival gaan.
Op Westfriese Vrije School Parcival geven we ons onderwijs op kunstzinnige wijze vorm en ontwerpen we onze lessen volgens de principes van in- en uitademing. We vinden het belangrijk dat ons onderwijs veel meer omvat dan alleen cognitieve ontwikkeling. Zo werken we aan eigentijds vrijeschoolonderwijs.
Koersuitspraken
In onze koersuitspraken vatten we samen:
- Wij hebben een passie voor vrijeschool onderwijs en leren/ Onze leerlingen krijgen les van vakbekwame, enthousiaste en bevlogen vrijeschool leerkrachten;
- Wij ontwikkelen ons om bij de tijd te blijven / Onze leerlingen krijgen eigentijds onderwijs dat hen goed toerust op hun plaats in de wereld;
- Wij leggen de lat hoog voor onszelf en voor elkaar/ Onze leerlingen krijgen onderwijs waarmee zij hart, hoofd en handen optimaal kunnen ontwikkelen;
- Wij staan voor een liefdevolle, positieve en veilige leer- en werkomgeving / Onze leerlingen krijgen onderwijs binnen een duidelijke, warme en betrokken omgeving waarin iedereen erbij hoort.
Hoe ziet het bovenstaande er in de praktijk uit? Dat beschrijven we in onderstaande
portretjes:
Een dag van Ronja op de Parcival
Ronja huppelt vandaag naar school, het is de dag van houtbewerking! Die afwisseling vindt Ronja fijn. Behalve taal en rekenen ook met je handen en je lijf bezig zijn. Gisteren had ze euritmie en morgen is er muziek. Op het plein ontmoet Ronja haar vrienden en vriendinnen. Snel naar binnen, schoenen uit, sloffen aan. Dat geeft een lekker gevoel, net als thuis. In het lokaal ziet Ronja een mooie nieuwe tekening op het bord. Wat kan juf dat toch goed! Vandaag begint een nieuwe periode, dat is altijd leuk en ook een beetje spannend.
De hele klas zegt de spreuk op, het begin van de lesdag. Na de opmaat zegt juf wat er vandaag gaat gebeuren. De start van een nieuwe periode, oefenuur rekenen, houtbewerking en toneellezen staan op het programma. Ronja heeft er zin in. Juf weet dat Ronja rekenen een beetje lastig vindt en daar houdt juf rekening mee. Eens per week oefent Ronja extra met de onderwijsassistent. Stefan is juist een kei in rekenen. Hij werkt in een extra uitdagend rekenboek. Zo doet juf haar best om alle kinderen in de klas aan te bieden wat bij hen past. En klappen in de handen bij het leren van de tafels vinden alle leerlingen fijn.
Voor Ronja het in de gaten heeft, is het tijd voor houtbewerking. De halve klas blijft in het lokaal om te gaan schilderen. Maar Ronja gaat vandaag naar het Atelier. Gaat ze verder met haar houten lepel of wordt het vandaag papierscheppen of keramieken? Dat maakt Ronja niet zoveel uit. De paddenstoel die ze eerder had gekleid was met dat rode glazuur wel heel mooi uit de keramiekoven gekomen.
Na de les houtbewerking is het alweer pauze. Terwijl de leerlingen eten vertelt juf een mooi verhaal. Dat doet ze altijd. Ronja droomt er een beetje bij weg. En dan, naar buiten! Ronja speelt graag op het mooie plein. Lekker klauteren op het klimtoestel. Als de pauze voorbij is, heeft Ronja haar hoofd weer helemaal leeg.
In het oefenuur werkt Ronja samen met Stefan. Ronja is een kei in spelling en dat vindt Stefan wat lastiger. Zo helpen ze elkaar. De dag eindigt met zingen. Dat vindt Ronja erg gezellig. En dan is de schooldag alweer voorbij: het is 14.00 uur. Morgen weer een nieuwe dag met muziek. Vanmiddag dus nog even oefenen op de klarinet.
Een dag van Sylvia op de Parcival
Sylvia is de leerkracht van Ronja. Ze is vandaag al vroeg op school. Tevreden kijkt ze naar de mooie bordtekening die ze heeft gemaakt. Ze checkt het dagprogramma op het bord. Vandaag start een nieuwe periode, rekenen dit keer. Sylvia vindt het leuk om zelf haar periodelessen te ontwerpen. Daar kan ze al haar creativiteit in kwijt. Vandaag gaat ze aan de slag met de tafels. Daarbij wordt er veel bewogen. Sylvia weet dat het effectief is als haar leerlingen hun hele lijf gebruiken. Daarnaast vinden ze het nog leuk ook.
Haar leerlingen kent ze inmiddels door en door. Sylvia heeft hen voor het tweede jaar. Ze vindt het fijn om een paar jaar samen met de leerlingen op te lopen, zoals dat op de Parcival gebruikelijk is. Zo weet ze precies wat ze nodig hebben en kan ze goed inspelen op hun behoeften. Uitgangspunt van Sylvia is haar leerlingen zelfstandig te maken in het leren én in het leven. Want haar leerlingen zijn voor Sylvia méér dan taal en rekenen. Ze vindt hun totale ontwikkeling belangrijk: hoofd, hart én handen.
Vormgeven aan het brede aanbod van de vrijeschool spreekt Sylvia aan. Zo biedt ze de klas vormtekenen aan, breit ze met haar leerlingen, geeft ze nat-in-nat schilderen en regisseert Sylvia het toneelstuk. Voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van haar leerlingen zet Sylvia de Regenbooglessen in. Haar vakcollega's geven Engels, techniek/houtbewerking, muziek, euritmie en gymnastiek. Het is hard werken, maar de leerlingen geven Sylvia er veel voor terug. Sylvia hoopt dat de ouders hun kinderen vandaag de glazen potjes meegeven waar ze om heeft gevraagd.
Na de lessen om 14.00 uur volgen een oudergesprek en een bijeenkomst met collega's om het komende jaarfeest voor te bereiden. Dan nog wat schriften nakijken, het programma voor morgen op het bord en naar huis. Moe maar voldaan loopt ze langs de seizoenstafel het lokaal uit.
Een dag van Calvin op de Parcival
Calvin is de vader van Ronja. Driemaal per week brengt hij zijn dochter naar de Parcival. Hij groet de directeur bij de poort en neemt afscheid van zijn dochter. Hij geeft haar de glazen potjes mee waar juf Sylvia om heeft gevraagd en ziet haar huppelend verder gaan. Ook zijn zoon Casper zit op de Parcival. Calvin en zijn partner Lea hebben bewust voor de vrijeschool gekozen. Ze zijn geïnteresseerd in de antroposofie en vinden het fijn dat ze als ouders nauw betrokken worden bij de school.
Zo helpt Lea mee bij de jaarfeesten en heeft ze gisteren bij juf Sylvia de seizoenstafel gemaakt. Calvin doet samen met enkele andere ouders de schoonmaak van het lokaal vóór de zomervakantie en gaat mee op schoolreis. Calvin is erg betrokken bij vraagstukken van milieu en duurzaamheid. Op de Parcival vindt hij die betrokkenheid terug. Casper en Ronja zijn vanuit school vaak buiten en er is veel aandacht voor flora en fauna in de lessen.
Calvin vindt dat zijn dochter goede ondersteuning krijgt bij rekenen. De extra aandacht van de onderwijsassistent werpt vruchten af. En Sylvia informeert hem goed tijdens de ouderavonden. Het valt Calvin en Lea op hoe zorgvuldig en volledig het beeld is dat Sylvia van hun dochter schetst. En de leerkracht van hun zoon Casper heeft hem ook scherp voor ogen. Op de Parcival kijken leerkrachten dus écht naar de gehele leerling!
Het belangrijkste vindt Calvin dat zijn kinderen met plezier naar school gaan. En dat doen ze. In de klassen hangt een fijne, warme sfeer. Calvin is erg te spreken over de liefdevolle aandacht die de leerkrachten zijn kinderen geven om hun leerdoelen te halen. De school is wat verder weg van huis, maar is de reis zeker waard. Om 14.00 uur staat Calvin bij de poort. Ronja huppelt hem tegemoet en Casper rent er achteraan.